SCHEEPSCAMOUFLAGE WW1
De DAZZLE Camouflage
Gedurende de WWI hadden de Britse en Amerikaanse schepen het zwaar te verduren. Alle mogelijke manieren om deze schepen te camoufleren mislukten , het feit dat de weeromstandigheden op zee voortdurend wijzigden had men nood aan een camouflage dat in elke situatie bruikbaar was.
Een Brits Marine officier en tevens schilder , Norman Wilkinson ,
ontwikkelde een nieuw type van camouflage gebaseerd op de toen gekende kunstrichting “het kubisme”. Via schetsen kon hij aantonen dat via deze vorm van beschildering , de contouren van het schip gebroken konden worden.
Het Cubisme ontwikkelde zich van 1910 tot 1930 ,Het was een tegenovergesteld richting in de toen gekende renaissance kunst en de Impressionisten . Een periode waar de schilderkunst zich voorstelde als een illusie op de wereld . De objecten werden uit elkaar gehaald en de elementen worden op een simpele en geometrisch manier weergegeven zonder al teveel perspectief.
De 'verblindings-beschildering' of Dazzle of Razzle Dazzle. Door ervaring op zee wist Wilkinson dat het onmogelijk was om een schip tegen de achtergrond van open zee en lucht zo te camoufleren dat het geheel onzichtbaar werd. Door het schilderen van scherp contrasterende zwarte, witte, blauwe en grijze geometrische vlakken beoogde hij juist het tegendeel. Zo wilde hij het silhouet van een schip doorbreken om alzo de vijand in verwarring brengen over de vaarrichting. Theoretisch gezien moest de U Boot Commandant zo in de war raken dat hij verkeerd zou richten en zijn torpedo doel zou missen.
De verblindingscamouflage deed snel opgang bij de geallieerden en in 1917 ging Wilkinson zelf naar de Verenigde Staten om de Amerikaanse marine te helpen bij het opzetten van een eigen camouflage afdeling.
Een voorbeeld van verwarring : Hoe doeltreffend deze camouflage was, Het schilderwerk dat op de Leviathan werd aangebracht, was zo verwarrend dat een torpedobootjager, die het schip moest begeleiden toen de Leviathan de haven van Liverpool verliet, er eerst omheen moest varen, voordat de kapitein er zeker van was welke kant de Leviathan uitvoer.
Deze vorm van beschildering werd door de Britse Marine Dazzle en door de Amerikanen “Razzle Dazzle” genoemd.
De voordelen van deze vorm van beschilderen:
De Uboot commandanten hadden meer tijd nodig om hun doel in te schatten ,vorm , juiste afstand , gekende snelheid van het schip moesten correct ingeschat worden .
Het belangrijkste doel van deze beschildering was om de duikbootcommandant te misleiden.
Aan kunstenaars werd gevraagd om schetsen te maken voor het camoufleren van de schepen.
Vroeg in de oorlog werden de tekeningen gemaakt eigen aan een schip , elk schip had zijn eigen specifieke camouflage tekening.
Later werd er een standaard camouflage beschilderingen ontwikkeld en op gelegd voor groot aantal schepen. Ook de grote passagiers liners werden op deze wijze beschilderd.
Er bestaan geen kleurfoto’s van deze WWI schepen , Scheepslui die meegingen met scheepskonvooien geschilderd in de Dazzle beschildering rapporteerden dat het een echte verwarrende boel was.
Stel je eens voor dat je al zeilend omgeven bent door tiental opzichtig en in verschillende kleuren geschilderde schepen.
Beschildering via schets
Naar het eind van de oorlog , werd de “Dazzle “ tekening afgevoerd. De meeste Zeeoversten hadden het niet op deze niet militaire look van beschildering. Het inzetten van de luchtmacht maakte de ‘Dazzle ‘ beschildering in effectief. Het maakte hen juist zichtbaar vanuit de lucht.
De schepen werden terug in de ‘ haze grey ‘ kleur geschilderd.
(NOTE: The World War I photos on this page were scanned from the museum catalog "'Dazzle Painting', Kunst als Camouflage, Camouflage als Kunst", by Albert Roskam / Stichting kunstprojecten, 1987, Uitgeverij Van Spijk, ISBN 90 7 1893 02 2. All photos are believed to be in the public domain — if you know otherwise, please let us know.)
grt,
Dragonder
Accueil 
